tel. 22 727 74 00

Nawierzchnia z kostki brukowej

  1. Strona główna
  2. Praktyczne porady

1. Biały nalot na kostce brukowej. Jak temu zaradzić?

Biały nalot na kostce brukowej to wykwit wapienny. Powstawanie wykwitu wapiennego na kostce brukowej to naturalny proces związany z dojrzewaniem cementu.

Biały nalot to węglan wapnia będący naturalnym efektem reakcji cementu z wodą.

Porada: Nie próbuj zmywać wykwitu wapiennego wodą. Efekt będzie odwrotny od zamierzonego. Nienaturalne polewanie nawierzchni wodą z węża ogrodowego czy myjki spotęguje i utrwali wykwit

Wykwit wapienny może utrzymywać się na wyrobach betonowych nawet kilka lat. Biały nalot jest mało estetyczny ale nie wpływa na właściwości użytkowe produktu.

Należy zauważyć, że powstanie wykwitów wapiennych jest całkowicie niezależne od producenta.

Wykwity znikają pod wpływem warunków atmosferycznych i codziennego użytkowania nawierzchni.

Tempo znikania wykwitów zależne jest m.in. od lokalizacji nawierzchni, sposobu jej użytkowania, ale także od zastosowanej podbudowy i właściwego układu spadków nawierzchni.

Porada: Kostka nie może „stać w wodzie” . Właściwy odpływ wody jest kluczowy dla estetyki nawierzchni.
Porada: Większość wykwitów można usunąć przy pomocy specjalnych środków chemicznych na wykwity dostępnych w marketach budowlanych
Porada: Nawierzchni z wykwitem nie należy impregnować. Działanie takie może utrwalić nalot.


2. Podbudowa

Mimo, że niewidoczna -podbudowa ma ogromne znaczenie dla trwałości, funkcjonalności ale i estetyki nawierzchni z kostki brukowej.
Podbudowa pełni dwie funkcje: nośną i filtracyjną.
Porada: Podbudowa nie powinna zatrzymywać wilgoci ani stanowić bariery dla przepływu wody. Kluczowe jest grawitacyjne odprowadzenie wody spod kostki. Gromadzenie wilgoci pod kostką może prowadzić nawet do odbarwienia nawierzchni, dlatego nie zaleca się układania kostki bezpośrednio na betonie bez zastosowania podsypu cementowo-piaskowego.

Podbudowę należy dostosować do przeznaczenia powierzchni, z zachowaniem odpowiednich spadków. Na zagęszczonej podbudowie układa się 3-5 centymetrową warstwę wyrównującą z piasku. Podczas układania kostki należy zachować szczeliny między poszczególnymi kostkami.

Porada: dystanse na kostce brukowej są jedynie pomocą dla firmy brukarskiej i nie gwarantują zachowania odpowiednich odległości między kostkami.

Szczeliny powinny mieć szerokości od 3-5 mm i po ułożeniu nawierzchni zostać dokładnie zasypane piaskiem. Zbyt szczelne ułożenie nawierzchni może skutkować przesuwaniem się poszczególnych kostek i w konsekwencji prowadzić do odpryskiwania ich górnych nawierzchni. Zbyt szerokie fugi mogą skutkować pękaniu poszczególnych elementów podczas użytkowania nawierzchni.

Porada: piasek przeznaczony do fugowania kostki powinien być suchy, tak by łatwo można było go wmieść w szczeliny. Nie należy pozostawiać piasku zbyt długo na ułożonej powierzchni, może prowadzić to do miejscowego odbarwienia nawierzchni.
podbudowa kostki brukowej

3. Struktura warstwy wierzchniej

Większość kostek brukowych dostępnych na polskim rynku produkowana jest dwuwarstwowo. Warstwa górna to piasek z cementem z odpowiednimi dodatkami barwników i środków chemicznych.

Na powierzchni produktów betonowych dopuszcza się występowanie miejscowych odchyleń w strukturze warstwy wierzchniej. Nie pogarsza to wartości użytkowej wyrobów i nie świadczy o niewystarczającej wodoszczelności. Większość wyrobów oferowanych w Polsce cechuje się nasiąkliwością 6%. Parametr ten decyduje o mrozoodporności produktu. Na powierzchni mogą się pojawiać też mikrospękania włoskowate. Niezauważalne na suchych wyrobach uwidaczniają się na wyrobach mokrych. Zjawisko to spowodowane jest skurczem betonu. Mikrospękania nie obniżają własności użytkowych wyrobów.

Na krawędziach świeżo produkowanych wyrobów mogą wystąpić naddatki materiału. Wypływki znikają samoczynnie w czasie procesu układania.